Zachowanie korygujące, dostarczające wzoru do naśladowania

Czasami dzieci potrzebują zobaczyć, usłyszeć, poczuć umiejętność (doświadczyć jej), której chcemy je nauczyć, zanim będą gotowe ją opanować. Zachowanie korygujące, dostarczające wzoru do naśladowania jest prostą i zarazem potężną techniką nauczania, sprawdzającą się szczególnie dobrze w przypadku młodszych dzieci oraz uczniów, którzy wolą „doświadczyć na własnej skórze”. Metoda jest konkretna, łatwa w użyciu i ma rozmaite zastosowania. Może być pomocna w nauczaniu umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach, gdy nie występuje niewłaściwe zachowanie; może też uczyć korygującego akceptowalnego zachowania, gdy pojawiło się nieposłuszeństwo.
Gdy kładziesz nacisk na uczenie umiejętności, kiedy nie występuje niewłaściwe zachowanie, użyj następujących kroków:
« zaprezentuj uczniowi wzór do naśladowania w postaci korygującego zachowania; a zachęć ucznia, aby spróbował raz jeszcze we właściwy sposób; ?i doceń ucznia, gdy używa danej umiejętności w sposób prawidłowy. Przykład: Przedszkolanka chce, aby jej podopieczni przygotowali się do wyjścia na dwór. Czas pozbierać wszystko, czego używaliście i odłożyć to na miejsce – ogłasza. – Musimy przygotować się do wyjścia na przerwę. Trzyletnia Honorata słyszy słowa przedszkolanki i pospiesznie wrzuca do pojemnika większość klocków, którymi się bawiła. Następnie odkłada pojemnik na półkę. Jestem gotowa – mówi. I\la pewno jesteś gotowa, Honoratko? – pyta przedszkolanka, dostrzegając kilka klocków porozrzucanych po podłodze, a także dywanik, którego dziewczynka nie odłożyła na miejsce. Honorata przytakuje głową.