Zachęcanie do poprawy

Niektóre umiejętności, takie jak robienie czegoś na zmianę lub nieprzerywanie czyjejś rozmowy, wymagają wielu prób i praktyki, zanim zostaną opanowane. Jest to stopniowy proces. Zniecierpliwienie lub oczekiwanie natychmiastowego przyswojenia może być bardzo zniechęcające. Najlepiej skierować naszą energię na zachęcanie do poprawy. Nacisk powinien być położony na wysiłek, a nie na wynik, na proces, a nie na produkt. Nacisk powinien być po- Maciek, uczeń trzeciej klasy, pochodzi z domu, łożony na wysiłek, a nie
, , . na wynik, na proces, w którym wtrącanie się me jest niczym niewłaściwym. a nje produkt Kiedy tylko ma coś do powiedzenia, po prostu to mówi. Jego rodzice z reguły przerywają swoje czynności i poświęcają mu całą uwagę. W szkole rzecz wygląda inaczej. Przerywanie nie jest w porządku. Gdy Maciek przerywa, jego nauczycielka prosi, aby podniósł rękę i poczekał, aż zostanie poproszony. Ćwiczyli tę umiejętność przez całe miesiące, jednak postępy były bardzo powolne. Nauczycielka chłopca była sfrustrowana.
Może za każdym razem, gdy przerywa, powinnam sadzać go na pięć minut do ostatniej ławki – zwierza się koleżance. – Może to pomogłoby mu zapamiętać. Jednak koleżanka ma dla niej inną propozycję. Spróbuj najpierw zachęty i zobaczysz, co się stanie – sugeruje. – Za każdym razem, gdy będzie pamiętać o podniesieniu ręki, daj mu do zrozumienia, jak bardzo to doceniasz. Jeżeli potrzebuje podpowiedzi, podziękuj mu po tym, jak zrobi to we właściwy sposób. Następnego ranka Maciek, chcąc zadać pytanie, pamięta o podniesieniu ręki.
Dziękuję, Maćku – mówi do niego nauczycielka. – Doceniam to, że podnosisz rękę. – Na twarzy chłopca maluje się zadowolenie.