W zakresie nauk morfologicznych

Dalsze prace nad dynamiką rozwoju osobniczego polskich populacji (Jasicki, Panek, Milicerowa, Wolański Ćwirko-Godycki, Skroeki, Witczakowa, Drozdowski, Denisiuk, Z. Jaworski, Pilicz i wielu innych). Prace te kierowane przez antropologów, silnie zróżnicowane tematycznie i bardzo zaawansowane pod względem metodologii — stanowią obecnie główny nurt badań w wychowaniu fizycznym jako podstawa do poszukiwania racjonalnych form oddziaływania poprzez ruch na organizm w jego różnych fazach rozwojowych. Dalsze badania w tym zakresie dotyczą biomechaniki (Poplewski, Fidelus, Szukiewicz, Kabsch, Bober), mając kapitalne znaczenie dla nauki o ruchu (kinezjologii), a w szczególności dla metodyki wf i sportu. W zakresie fizjologii ruchu: dalsze badania W. Missiuro i współpracowników nad adaptacyjnymi możliwościami organizmu w warunkach maksymalnego wysiłku, studia nad wpływem bodźców emocjonalnych i społecznych na wydajność pracy mięśniowej, a także prace nad teoretycznymi podstawami rekreacji i rehabilitacji; badania Andrzeja Klisieckiego i S. Buły nad mechanizmami hartowania; prace Bożydara Szabuniewicza o fizjologicznym uzasadnieniu motywacji do ćwiczeń fizycznych i o roli odruchów w procesie dojrzewania motorycznego; badania Stanisława Kozłowskiego nad istotą czynnego wypoczynku; prace Stanisława Grochmala i Adama Klimka nad fizjologicznymi wskaźnikami rozwoju osobniczego.