Przeglądu problematyki i prac z zakresu filozofii wychowania i metodologii

Lata powojenne przyczyniły się wydatnie do lepszego i głębszego widzenia i uświadamiania sobie filozoficznej treści tkwiącej w procesach wychowawczych. Pedagogika polska podjęła wysiłek naświetlenia filozoficznych podstaw i przesłanek wychowania, zwłaszcza wychowania w warunkach współczesnej cywilizacji i w warunkach budowy w naszym kraju socjalistycznego ustroju. Pedagogika polska dokonała w okresie powojennym własnej przebudowy na zasadach filozofii i metodologii materializmu dialektycznego i historycznego. Dzięki temu osiągnęła znaczny postęp naukowy. Postęp ten uwidocznił się m. in. w nowym krytycznym odczytaniu zawartości ideowej wielu tradycyjnych, burżuazyjnych systemów pedagogicznych, w zasadniczym poszerzeniu problematyki badawczej podejmowanej przez nauki pedagogiczne, w znacznym wydoskonaleniu stosowanych metod i technik badawczych. Stwierdzając to nie uważamy, iż stan refleksji filozoficznej na gruncie pedagogiki jest wystarczający i zadowalający. To, co zostało zrobione czy podjęte, można uznać co najwyżej za pierwszy krok na drodze, którą należy przejść. Wydaje się jednakże, że coraz bardziej powszechne jest przekonanie wśród pedagogów, iż problemy filozoficzne i metodologiczne muszą być w pedagogice szeroko stawiane i rozwiązywane. Fakt ten zaś chyba uzasadnia najlepsze rokowania na najbliższą przyszłość.