Praktyki

Metoda CPZ ma z założenia dodatkowo wspierać Twoje praktyki, za pomocą których wyznaczasz granice, poprzez nagradzanie właściwej pracy na lekcji oraz zniechęcanie do niewłaściwego postępowania. System ten nie ma na celu zastąpienia tych praktyk. W stosunku do zachowań, takich jak zakłócanie spokoju oraz zwracanie na siebie uwagi, powinno się używać, tak jak zwykle, konsekwencji logicznych oraz procedury przerwy. Po przerwie obiadowej, gdy ta sama klasa pracuje nad zadaniami z matematyki, dyrektor ogłasza przez radiowęzeł wyniki ostatnich wyborów do samorządu uczniowskiego. Ogłoszenie to zabiera około dziesięciu minut z trzydziestominutowego planu lekcyjnego nauczyciela matematyki. „Będą musieli naprawdę przyspieszyć, aby ukończyć na czas”, myśli pedagog. „Jak ich do tego nakłonić?”. Proponuje klasie bonus czasowy, jeżeli uczniowie skończą w ciągu następnych dziesięciu minut. Dzieciaki starają się, jak tylko mogą, aby temu sprostać. Dziękuję – mówi nauczyciel gdy już skończyły. Podchodzi do tablicy i dodaje dwie i pół minuty w kolumnie bonusów. „Przynajmniej nie będę musiał ponownie przerabiać tej lekcji”, mówi do siebie. Pod koniec dnia, gdy podczas lekcji fizyki uczniowie powinni być zajęci samodzielną pracą, nauczyciel zauważa, że Sławek, siedzący w jednej z ostatnich ławek, grzebie w swoim plecaku. Nauczyciel nastawia swój stoper. Skończył mi się papier. – tłumaczy błagalnym tonem Sławek. – Nie mogę też znaleźć ołówka. – Nauczyciel patrzy cierpliwie na chłopca, po czym naciska stoper i rzeczowym tonem zwraca się do klasy. Czy ktoś może pomóc Sławkowi znaleźć ołówek? – Podnosi się około dziesięciu rąk. Chłopiec odbiera ołówek, a nauczyciel wyłącza stoper. Podchodzi do tablicy i dodaje 25 sekund w kolumnie kar.