Niekonsekwencja wśród personelu

Gdy szkołom brakuje przejrzystej polityki wychowawczej lub ujednoliconego zestawu efektywnych procedur wychowawczych, regułą jest brak konsekwencji wśród personelu. Zakres praktyk wychowawczych w wielu szkołach obejmuje różnorodne podejścia. Niektórzy nauczyciele stosują podejście przyzwalające, inni restrykcyjne. Jeszcze inni używają podejścia mieszanego, lawirując pomiędzy stosowaniem kar i przyzwoleniem. Są też tacy, którzy z dużą skutecznością używają podejścia demokratycznego. Jeśli chodzi o nauczanie naszych reguł i standardów stosownego zachowania, metody, których używamy, obejmują bardzo szeroki zakres. Nie bralibyśmy pod uwagę takiego podejścia przy nauczaniu naszych przedmiotów szkolnych. Ta praktyka jest sprzeczna ze wszystkim, co wiemy na temat efektywnego nauczania i uczenia się. Zamiast niej używamy metod, co do których mamy pewność, że są efektywne i prowadzą do najlepszych wyników w nauce. Szkolimy personel, aby stosował te metody w sposób konsekwentny, i dążymy do tego, aby dotrzeć do możliwie największej liczby uczniów. Dlaczego miałoby być inaczej w tak ważnej dziedzinie, jaką jest wychowanie i dyscyplina?
Czego uczą się uczniowie, gdy nauczyciele różnią się w sposobie definiowania i wprowadzania w życie klasowych zasad? W tym rzecz. Nie jest to dla nich jedna, spójna lekcja. Zamiast tego uczniowie otrzymują bowiem serię sprzecznych komunikatów i niejednoznacznych lekcji na temat zasad i oczekiwań, co skazuje ich na testowanie granic oraz konflikty.