Czas ważny

Weź swoje książki i przesiądź się do ostatniej ławki – zwraca się do niego. Za dziesięć minut możesz się do nas przyłączyć. – Nastawia stoper. Daniel udaje się do ostatniej ławki. Przez kilka minut chłopiec siedzi cicho, po czym ponawia próbę przyciągnięcia uwagi klasy. Bębni palcami po blacie ławki wystarczająco głośno, aby rozpraszać innych. Tym razem nauczyciel postanawia zupełnie odseparować chłopca od jego publiczności. Zabierz swoje książki i przenieś się do klasy pani Zawadzkiej – mówi do niego nauczyciel. – Za dwadzieścia minut możesz wrócić. – Daniel Idzie do sali lekcyjnej pani Zawadzkiej. Nie znajdzie tam dobrej publiczności. Pani Zawadzka uczy drugie klasy. W obydwu przykładach nauczyciele wykorzystują procedurę przerwy. Przedszkolanka Paul inki zastosowała procedurę jednostopniową na poparcie swojej zasady dotyczącej kopania. Nauczyciel Daniela, aby powstrzymać jego notoryczne nieposłuszeństwo, potrzebował procedury dwustopniowej. W niniejszym rozdziale nauczysz się, jak używać obu tych metod w radzeniu sobie z różnymi rodzajami wyzywającego postępowania. Nauczysz się, jak zaaranżować I przeprowadzić procedurę przerwy oraz jak pokonać przeszkody, na które napotykają nauczyciele podczas stosowania tej metody.